Εορτασμός 28ης Οκτωβρίου, 2021
Η λιτὴ ἀπάντηση του τότε πρωθυπουργού της Ελλάδας Ιωάννη Μεταξά στον πρεσβευτὴ της Ιταλίας την αυγὴ της 28ης Ὀκτωβρίου του 1940 σημείωσε, ανεξίτηλα, στην ιστορία της υδρογείου μία ιστορική καμπή. Άλλαξε το ήθος τοῦ πολέμου των πέντε ηπείρων. Η απήχηση του «ΟΧΙ» δε συγκλόνισε μόνο τον Ευρωπαϊκὸ χώρο. Συγκλόνισε την Άπω Δύση και την Άπω Ανατολή.
Και, πράγματι, αυτό συνέβη! Το έπος του 1940-41 το έγραψε ο Έλληνας στρατιώτης που σκαρφάλωσε σε απάτητες κορφές. Εκεί επάνω, ανάμεσα ουρανού και γης, οι φαντάροι μας πρόταξαν τα στήθη τους, έγιναν δημιουργοὶ νέων Μαραθώνων δίνοντας στο δράμα της ανθρωπότητας την αποφασιστική του στροφὴ προς μια υπέροχη κάθαραση!
«Νῦν ὑπὲρ πάντων ο ἀγών».
Σ’ εκείνα τα, σχεδὸν απάτητα, βουνὰ έλαμψε η αγάπη του Έλληνα προς την πατρίδα, το κατεξοχὴν γνώρισμα της Φυλής μας. Εκεί όλοι μαζὶ παραμερίσαμε τις διαφωνίες μας και ως σκαπανείς και θεμελιωτές του κλασικού πολιτισμού, ως υπερασπιστές της Αγίας Πίστης του Χριστού και ως υπερασπιστές της Ελευθερίας πολεμήσαμε ως ένας άνθρωπος! Με απαράμιλλη γενναιότητα και ομοψυχία «μὲ τὸ χαμόγελο στὰ χείλη» ταπεινώσαμε μια ολόκληρη κατάφρακτη αυτοκρατορία!
Δεν ήταν τυχαίο, όπως έγραψε και ο Άγγελος Τερζάκης ότι «σ’ ὅλη τὴ γραμμὴ τοῦ μετώπου, ἀπὸ τὴ γαλανὴ θάλασσα τοῦ Ἰονίου ἴσαμε ψηλὰ στὶς παγωμένες Πρέσπες, ὁ ἑλληνικὸς στρατὸς ἔβλεπε τὶς νύχτες μιὰ γυναικεία μορφὴ νὰ προβαδίζει, ψηλόλιγνη, ἀλαφροπερπάτητη, μὲ τὴν καλύπτρα της ἀναριγμένη ἀπὸ κεφάλι στοὺς ὤμους. Τὴν ἀναγνώριζε, τὴν ἤξερε ἀπὸ πάντα, τοῦ τὴν εἴχανε τραγουδήσει σὰν ἤτανε μωρὸ κι ὀνειρευότανε στὴν κούνια». Ἦταν ἡ Παναγία, «ἡ μάνα ἡ μεγαλόψυχη στὸν πόνο καὶ στὴ δόξα, ἡ λαβωμένη τῆς Τήνου, ἡ ὑπέρμαχος Στρατηγός».
Εκεί πάνω στ’ απότομα βουνά ο στρατός μας προχωρούσε στη μάχη με κάτι το δραματικά ιερό, τη Γαλανόλευκη με το Σταυρό! Εκεί, η σημαία μας φτεροκοπούσε, ανήσυχα, στο βουνήσιο αγέρα και οι φαντάροι μας, με το σάλπισμα των σαλπιγκτών, χυμούσαν, κατρακυλούσαν στις βουνοπλαγιές, ένα κύμα από χακί!!!
Έτσι, υπερασπίσθηκε ο Έλληνας του 1940 την Ελλάδα, την τιμή της, την Ελευθερία της. Αναχαίτισαν, μόνοι αυτοί, μέσα στο μεγάλο κόσμο, τον εχθρό, τον κυνήγησαν, τον ντρόπιασαν….
Τὸ 1940-1941 θριάμβευσε η πίστη του λαού μας, η ενότητα, η τολμηρή αυταπάρνηση, η εκτυφλωτική ανιδιοτέλεια. Η Ιστορία παρακολούθησε το τόλμημα του μικρού μας λαού, που κτύπησε και απέκρουσε οκτώ εκατομμύρια διαβόητες λόγχες, με κρατημένη την ανάσα. Οι λαοί θαύμασαν την πίστη μας, το πάθος της αυτοθυσίας, την περιφρόνηση του θανάτου, την ορμή και τον ενθουσιασμό μας κατά της προσβολής του σωστού και του δικαίου. Και πήραν να ανασαίνουν και να ελπίζουν….
Πρέπει να κρατήσουμε το έπος του 1940, ως ιερή παρακαταθήκη. Είναι από τα πιο πολύτιμα που πρέπει ν’ αφήσουμε ως κληρονομιὰ στις επερχόμενες γενιές. Η πίστη του 1940-1941 και η ενότητα του λαού μας είναι συστατικά της Αθανασίας της Φυλής μας, της Αιωνιότητάς μας…